Κοσμήματα

Αρχαίο Ελληνικό Στρογγυλό Μενταγιόν με φλοράλ μοτίβο (τέσσερα μοτίβα ροζέτα). Το μενταγιόν είναι διακοσμημένο με τυρκουάζ & κόκκινο σμάλτο και κόκκους πολύτιμου μετάλλου. Η πίσω πλευρά του μενταγιόν δεν έχει διακόσμηση.

Σχεδιασμός εμπνευσμένος από την απίστευτη ομορφιά της ιστορικής παράδοσης.

Από χρυσό 18 καρατίων.
Διατίθεται επίσης με τυρκουάζ σμάλτο.
Χειροποίητο ελληνικό κόσμημα.

Η αλυσίδα που απεικονίζεται είναι η 14K χρυσή αλυσίδα rope (δεν περιλαμβάνεται).

Ο ροζέτα (τριαντάφυλλο) είναι ένα διαχρονικό κόσμημα, σύμβολο και φυλαχτό.
Η προέλευση του όρου είναι η ελληνική λέξη για το τριαντάφυλλο – rodon (ρόδον). Η χρήση του ξεκίνησε στη μυκηναϊκή εποχή και συνεχίζεται μέχρι τη 2η χιλιετία π.Χ. Η μυκηναϊκή ρόδα είναι ένα μοτίβο που ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλη τη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και άλλους αρχαίους πολιτισμούς. Είναι εμπνευσμένο από μια χάντρα με μυκηναϊκή ροζέτα, που βρέθηκε στις Μυκήνες και χρονολογείται στο 1400-1300 π.Χ. Η ροζέτα χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στα αρχαία ελληνικά μυκηναϊκά κοσμήματα, στην αρχιτεκτονική, στην κεραμική και στα γλυπτά από το 1500 π.Χ. Οι μυκηναϊκοί ρόδακες είχαν συνήθως 6 ή 8 ή 12 φύλλα και δεκαέξι φύλλα κατά τη διάρκεια της Μακεδονικής Δυναστείας. Τέτοιες λεπτομέρειες όπως το σχήμα του ρόδακα και ο αριθμός των φύλλων τείνουν να ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή ή τις δοξασίες. Οι ρόδακες χρησιμοποιούνταν για τη διακόσμηση των υφασμάτων, των ζωνών και των στεφάνων των βασιλέων. Ο αριθμός των φύλλων είχε συμβολικό χαρακτήρα κάθε φορά. Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (άνεμος, γη, φωτιά, νερό), τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ή οι δώδεκα θεοί των αρχαίων Ελλήνων και η παγκόσμια κυριαρχία και ακτινοβολία των βασιλιάδων της Μακεδονίας. Ήταν σημάδια ομορφιάς, αγνότητας, ευζωίας, λατρείας και εξουσίας. Η ροζέτα ή ρόδαξ ήταν ίσως το πιο δημοφιλές και αγαπημένο διακοσμητικό στοιχείο στη μυκηναϊκή εποχή, την κλασική αρχαιότητα και τους βυζαντινούς χρόνους.

18K Χρυσό Μενταγιόν Φιλιγκράν Βυζαντινής Ροζέτας

Βυζαντινό κρεμαστό κόσμημα που έχει το σχήμα της ροζέτας λουλουδιών. Αυτό το κρεμαστό κόσμημα είναι διακοσμημένο με λεπτό φιλιγκράν και κόκκους πολύτιμου μετάλλου.
Χειροποίητο ελληνικό κόσμημα με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια.
Εμπνευσμένο από τη βυζαντινή τέχνη.
Κατασκευασμένο από χρυσό 18 καρατίων

Ανθος Ροζέτα
Η ροζέτα (τριαντάφυλλο) είναι ένα διαχρονικό κόσμημα, σύμβολο και φυλαχτό. Η προέλευση του όρου είναι η ελληνική λέξη για το τριαντάφυλλο – ρόδων (ρόδον). Η χρήση του ξεκίνησε στη μυκηναϊκή εποχή και συνεχίζεται μέχρι τη 2η χιλιετία π.Χ. Η μυκηναϊκή ρόδα είναι ένα μοτίβο που ήταν ευρέως διαδεδομένο σε όλη τη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα και άλλους αρχαίους πολιτισμούς. Είναι εμπνευσμένο από μια χάντρα με μυκηναϊκή ροζέτα, που βρέθηκε στις Μυκήνες και χρονολογείται στο 1400-1300 π.Χ. Η ροζέτα χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στα αρχαία ελληνικά μυκηναϊκά κοσμήματα, στην αρχιτεκτονική, στην κεραμική και στα γλυπτά από το 1500 π.Χ. Οι μυκηναϊκοί ρόδακες είχαν συνήθως 6 ή 8 ή 12 φύλλα και δεκαέξι φύλλα κατά τη διάρκεια της Μακεδονικής Δυναστείας. Τέτοιες λεπτομέρειες όπως το σχήμα του ρόδακα και ο αριθμός των φύλλων τείνουν να ποικίλλουν ανάλογα με την εποχή ή τις δοξασίες. Οι ρόδακες χρησιμοποιούνταν για τη διακόσμηση των υφασμάτων, των ζωνών και των στεφάνων των βασιλέων. Ο αριθμός των φύλλων είχε συμβολικό χαρακτήρα κάθε φορά. Τα τέσσερα στοιχεία της φύσης (άνεμος, γη, φωτιά, νερό), τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου ή οι δώδεκα θεοί των αρχαίων Ελλήνων και η παγκόσμια κυριαρχία και ακτινοβολία των βασιλιάδων της Μακεδονίας. Ήταν σημάδια ομορφιάς, αγνότητας, ευζωίας, λατρείας και εξουσίας. Η ροζέτα ή ρόδαξ ήταν ίσως το πιο δημοφιλές και αγαπημένο διακοσμητικό στοιχείο στη μυκηναϊκή εποχή, την κλασική αρχαιότητα και τους βυζαντινούς χρόνους.

Η κοκκοποίηση (από τα λατινικά: granum = «κόκκος») είναι μια τεχνική κοσμηματοποιίας με την οποία η επιφάνεια ενός κοσμήματος καλύπτεται με μικρές σφαίρες ή κόκκους πολύτιμου μετάλλου. Η τεχνική θεωρείται ότι έχει τις ρίζες της στη Μεσοποταμία πριν από περίπου 5.000 χρόνια

Το φιλιγκράν είναι ένα λεπτό είδος μεταλλικής κοσμηματοποιίας, κατασκευασμένο με μικροσκοπικές χάντρες ή στριφτά νήματα, ή και τα δύο σε συνδυασμό, συγκολλημένα μεταξύ τους ή στην επιφάνεια ενός αντικειμένου από το ίδιο μέταλλο και τοποθετημένα σε καλλιτεχνικά μοτίβα. Η τέχνη του φιλιγκράν χρονολογείται από την αρχαία ιστορία. Τα πρώτα από τα ευρεθέντα κοσμήματα με αυτή την τεχνική έχουν βρεθεί στη Μεσοποταμία και χρονολογούνται χιλιάδες χρόνια π.Χ. Στον αρχαίο κόσμο και ιδιαίτερα στη Μικρά Ασία, η τέχνη αυτή αναπτύχθηκε ήταν στο υψηλότερο επίπεδο.